Wawancara
yaiku sawijine cara kanggo nglumpukake katrangan-katrangan kang gumathok kanthi
cara tetakon utawa pacelathon marang sumbering warta, ahli, utawa pawongan kang
kagungan wenang ngenani bab tinamtu. Sumbering warta, ahli, utawa pawongan kang
diwawancarani diarani narasumber.
Ø Ancase
utawa tujuan wawancara yaiku :
1. Kanggo
golek kabar (informasi)
2. Kanggo
golek panemu (opini)
3. Kanggo
golek bebakalan crita
4. Kanggo
golek bebakalan biografi
Ø Babagan
kang digatekake sadurunge nindakake wawancara yaiku:
1. Nemtokake
topik wawancara
2. Nemtokake
ancase utawa tujuane wawancara (informasi kaya apa kang pengen digoleki)
3. Nemtokake
sapa kang diwawancara (narasumber)
4. Nemtokake
wektu lan panggonan wawancara
5. Nyiapake
dhaftar pitakonan kang jumbuh karo pokok-pokoke prakara kanthi pathokan,
nggunakake 6 unsur pawarta yaiku 5W + 1 H. Pitakonan kang ditakokake becike ana
rantamane (urutan) saengga pitakonan siji karo pitakonan liyane nyambung lan
bisa dadi informasi kang jangkep.
6. Nengenake
unggah-ungguh lan subasita
Ø Sabanjure
wektu wawancara kudu nggatekake babagan kaya ing ngisor iki:
1. Miwiti
wawancara kanthi salam
2. Nganggo
unggah-ungguh kang trep
3. Sopan
santun
4. Pandeleng
tumuju marang narasumber
5. Mungkasi
wawancara kanthi agunging matur nuwun lan
panuwun
Ø Kang
kudu diduweni sapa wae kang arep wawancara kayata :
1. Kritis, peka, lan pengen ngerti.
2. Etos
kerja
3. Sopan
santun.
4. Check
and recheck
5. Kerja
kanthi rantaman wawancara
Tuladha
Bambang : “Sugeng enjang, Pak.”
Pak Beja : “Sugeng enjang. O kowe nak Bambang.
Ayo pinarak mlebu!”
Bambang : “Inggih, Pak.
Pak Beja : “Gasik temen, ana perlu apa, Le?
Bambang : “Sowan kula mriki badhe nyuwun pirsa
babagan sejarah lan tegese aksara Jawa.”
Pak Beja : “Lha arep kanggo apa ta?”
Bambang : “Menika badhe kagem tugas sekolah.”
Pak Beja : “Ooo, kanggo tugas sekolah. Langsung
wae ya, aksara Jawa iku
sejarahengene.
Jaman biyen, ana raja ing Medang Kamolan kang aran Prabu Ajisaka nduwe abdi
loro yaiku Dora lan Sembada. Amarga Prabu Ajisaka negarane wis tentrem, dheweke
ngutus abdine Dora supaya nyusul Sembada kang ana ing Nusa Majedi. Prabu
Ajisaka ngutus supaya Dora bisa ngajak Sembada lan nggawa pusakane kang digawa
Sembada. Tekan ing Nusa Majedi, Dora ngomong karo Sembada menawa dheweke diutus
Prabu Ajisaka supaya ngajak dheweke menyang tlatah Jawa lan nggawa pusakane.
Nanging sembada ora gelem lan ora menehake pusakane.”
Bambang : “Kenging menapa kok mboten
dipunparingaken, Pak?”
Pak Beja :
“Amarga Prabu Ajisaka kuwi nate weling menawa Sembada diutus njaga pusakane lan
aja nganti diwenehake sapa wae kajaba Prabu Ajisaka dhewe sing njupuk. Amarga
padha-padha puguh karo welingi Prabu Ajisaka abdi loro mau padha tukaran lan
pungkasane amarga padha digdayane kalorone padha mati kabeh. Kanggo mengeti
lelabuhane Dora lan Sembada, Prabu Ajisaka nyerat ing watu gedhe minangka
prasasti. Ing tulisan kuwi nyritakake kedadeyan kang dialami dening abdine lan
tiwas anggone ngayahi jejibahan.”
Bambang : “Lajeng tegesipun aksara Jawa menika
menapa, Pak?”
Pak Beja : “Tegese yaiku:
HA NA CA RA KA : ana utusan
DA TA SA WA LA : padha tukaran
PA DA JA YA NYA : padha-padha digdayane
MA GA BA THA NGA : padha dadi mayit
Kuwi tegese aksara Jawa Le.
Bisa dijupuk piwulang saka cerita kuwi mau.
Bambang :
“Inggih, Pak. Kula sakmenika sampun mangertosi babagan sejarah akasara Jawa
menika. Matur nuwun, Pak.”
Pak Beja : “Ya, padha-padha Le. Menawa ana kang
prelu ditakokake rene maneh wae.
Bambang :
“Inggih, Pak. Amargi sampun jangkep, kula badhe nyuwun pamit rumiyen. Ngapunten
enjing-enjing sampun ngganggu Bapak.”
Pak Beja :
“Ora apa-apa aku palah seneng. Nak tekamu rada awan aku paling ya wis lunga.”
Bambang : “Pareng rumiyen, Pak.
Assalamu’alaikum.”
Pak Beja : “Ya, Le. Wa’alaikumsalam.”
Kapetik
saka: Materi Basa Jawa Yudistira
Tidak ada komentar:
Posting Komentar