Sarasehan yaiku patemonan
kanggo ngrembug sawijining perkara kang dipandhegani dening para ahli (guru
besar, pakar, lsp) wujude rembugan kang lumrahe diadani kanggo ngrembug perkara
sinambi ngudarasa apa kang dadi uneg-uneg ing batin. Menawa melu seminar becike
aktif takon lan aktif menehi tanggepan tumrap informasi sing gegandhengan karo
tema utawa judhule. Tujuwane kaanakake
sarasehan yaiku, kanggo nggayuh larasing panemu. Ana babagan sing kudu
digatekake menawa melu seminar, yaiku:
1. Ketrampilan ngetrapake basa supaya pamireng bisa ngerteni
2.
Mangerteni informasi kang dipraktekake nara sumber
3.
Menehi informasi kang diandharake nara sumber
4.
Aja nglalekake tata krama basa, unggah-ungguh lan subasita
Mula yen ana forum sarasehan
utawa dhiskusi, luwih becik nggunakake basa kang baku, yaiku Basa Jawa
kang lumrah lan umum.
Ø Paragautawa petugas ing sarasehan
1.
Panglaras/ pangarsa pirembugan :
moderator
2.
Panulis :
notulen
3.
Panitera/ pawicara/ pangandhar materi : pembicara
4.
Para kadang pasarta/ anggota
Ø Tugas-tugase
1.
Panglaras : sing
mandhegani sakjroning seminar, ngadani wiwitan tekan purna
2.
Panulis : sing nyatheti lakuning seminar, kalebu sapa sing takon , apa sing
ditakokake, sing nanggepi
lan sing ditanggepi
3.
Pawicara : sing
maca tulisan / makalah kanggo pembahasan
4.
Anggota : sing mbiyantu kabeh kalakone seminar nganti pungkasan amrihe
bisa kelakon kanthi sukses lan lancar
Ø Tuladha temane seminar
1.
Nyinau format ing silabus
KBK
2.
Mbrasta nyamuk DB
3.
Ningkatake keamanan lingkungan
4.
Carane sinau kareben rangking 1 lsp
Ø Sarasehan kanthi becik kudu ngatekake
1. Ruang seminar
2. Peserta
3. Moderator
4. Lumakune seminar
Tidak ada komentar:
Posting Komentar